Adat tuan adat beserah,

    Mari datang membawa puan;

    Adat bersirih adat sejarah,

    Untuk tuan saya sembahkan.

     
     Pantun ialah bentuk puisi Melayu tradisional yang asli dan unik. Ia merupakan sumber khazanah dalam kehidupan masyarakat di alam Melayu, baik dari segi pemikiran, kesenian, mahupun nilai-nilai moral dan sosialnya. Akalbudi orang Melayu dapat dilihat dalam pantun yang diungkapkan secara spontan dengan begitu ringkas dan padat. Ini termasuklah kebijaksanaan dan ketangkasannya menjana makna yang dalam dan mengukir gerak hati serta lukisan rasa yang indah bersama penampilan unsur-unsur alam.

      
     Pantun wujud dalam pelbagai bentuk dan wajah, dari pantun dua kerat dan pantun empat kerat sehingga ke pantun berkait. Genre ini menduduki tempat yang penting dalam kehidupan masyarakat Melayu, justeru diungkapkan dalam permainan kanak-kanak, dalam percintaan, upacara peminangan dan perkahwinan, nyanyian, dan upacara adat .Pendeknya setiap tahap kehidupan manusia Melayu, iaitu dari dalam buaian hingga ke alam percintaan dan hari-hari tua, dibantu dan dihiasi oleh pantun.